RSS
Οι πραγματικά 100 καλύτερες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου, για πρώτη φορά τόσο αναλυτικά στην ελληνική γλώσσα.

CITY LIGHTS – Τα φώτα της πόλης 1931 (Charlie Chaplin):

Ένα αξέχαστο μείγμα χιούμορ, παντομίμας και έντονου πάθους, αυτή η ποιητική ιστορία του Σαρλό και της τυφλής κοπέλας που πουλά λουλούδια, βρίσκει τον Chaplin στην κορυφή της δύναμής του: ανέλαβε την παραγωγή, τη σκηνοθεσία, το σενάριο, τη μουσική υπόκρουση και το μοντάζ, ενώ παράλληλα πρωταγωνίστησε. Ένας αλητάκος ερωτεύεται μια τυφλή ανθοπώλιδα, η οποία πιστεύει ότι είναι εκατομμυριούχος. Προκειμένου να μην διαψεύσει τις ελπίδες της, εκείνος κάνει τις πιο απίθανες δουλειές για να τη βοηθήσει να βρει το φως της. Το αριστούργημα του Charlie Chaplin, η ταινία που έκανε τον «πολύ» Eisenstein να κλαίει σαν μικρό παιδί: το σλάπστικ δένει άψογα με το ρομάντζο, το ταξικό παιχνίδι με τον αλκοολικό εκατομμυριούχο είναι απολαυστικό, ενώ η τελειομανία του Chaplin συνθέτει μια κωμική χορογραφία με αλάνθαστη αίσθηση του ρυθμού. Το «City Lights» είναι ένα αριστούργημα του κινηματογράφου, ένα δυνατό σημείο αναφοράς, ένα υψηλής ποιότητας έργο τέχνης. Σ΄ αυτήν την ταινία ο χαρακτήρας του Αλήτη μας παρουσιάζεται στην πιο ολοκληρωμένη του εκδοχή και διαφαίνεται μέσα από την συνέπειά του, πως όλες οι επιδιώξεις του δημιουργού του πλησιάζουν προς μία επιτυχή ολοκλήρωση. Ο Αλήτης είναι ένας μοναχικός παρατηρητής, μία περιθωριακή φιγούρα, μακριά από κάθε σύμβαση, που εισβάλλει στην ζωή των δευτεραγωνιστών προκειμένου να τους δώσει νέες προοπτικές, να τους εμπνεύσει, να τους εμφυσήσει κουράγιο. Ελεύθερος από κάθε ανθρώπινη δέσμευση και από κάθε ενήλικη υποχρέωση (οικογένεια, φίλοι, σπίτι, μόνιμη εργασία κλπ.) λειτουργεί σαν από μηχανής θεός, ως ονειρική επίσκεψη. Αφελής σαν παιδί, άτεγκτος σαν φωνή συνείδησης, χαριτωμένος σαν εφηβικό όνειρο. Υπεύθυνος μόνο απέναντι στην καρδιά, τη δική του και των συνανθρώπων του, η ενασχόλησή του με τα γήινα ανανεώνει την ανακούφισή μας. Ο Chaplin εμφανώς προβληματίζεται πάνω στο ζήτημα της ταξικής διαφοροποίησης και των κοινωνικών ανισοτήτων και το αφηγηματικό εύρημα της πλάνης του κοριτσιού, εξυπηρετεί την πρόθεση του να σχολιάσει την επιφανειακή τάση των ανθρώπων (ταυτόχρονα και την βιάση τους) να κρίνουν και να κατατάσσουν τους ανθρώπους με γνώμονα τις πληροφορίες της πρώτης ματιάς και αγνοώντας πάντοτε την ύπαρξη μίας φυσικής ευγένειας και μίας έμφυτης ευαισθησίας που θα μπορούσε ενδεχομένως να διέπει το σύνολο ενός χαρακτήρα. Ο Chaplin επιδεικνύει εδώ - και μάλιστα με πολύ ηχηρό τρόπο - το ιδιαίτερο ταλέντο του. Να συνθέτει δηλαδή συγκινητικές και συνάμα κωμικές σκηνές και να οδηγεί τους θεατές από το γέλιο στο δάκρυ και αντίστροφα, με τρόπο που κανείς ποτέ δεν κατάφερε να πετύχει. Ένα μοναδικό αριστούργημα, ένα πλούσιο δείγμα κινηματογραφικής γραφής που κάθε φορά που μελετάται διευρύνει ορίζοντες.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η καλυτερη ταινια ολων των εποχων.

Ανώνυμος είπε...

Οι καλυτεροι σκηνοθετες ολων των εποχων
1.Τσαρλι Τσαπλιν
2.Ντ.Γ. Γκριφιθ
3.Σεργκει Αιζενσταιν
4.Στανλει Κιουμπρικ
5.Αλφρεντ Χιτσκοκ
6.Ινγκμαρ Μπεργκμαν
7.Φεντερικο Φελινι
8.Λουις Μπουνιουελ
9.Ακιρα Κουροσαβα
10.Ζαν Ρενουαρ

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright 2009 The 100 Best Movies Ever Made. All rights reserved.
Free WordPress Themes Presented by EZwpthemes.
Bloggerized by Miss Dothy