RSS
Οι πραγματικά 100 καλύτερες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου, για πρώτη φορά τόσο αναλυτικά στην ελληνική γλώσσα.

PULP FICTION – 1994 (Quentin Tarantino):

Ο Τζουλς Γουίνφιλντ (Samuel Jackson) και ο Βίνσεντ Βέγκα (John Travolta) δουλεύουν σαν εκτελεστές για τον γκάνγκστερ Μαρσέλους Γουάλας. Σε μια «δουλειά» σώζονται σαν από θαύμα και ο Τζουλς αποφασίζει να τα παρατήσει. Ο Γουάλας κλείνει συμφωνία με τον μποξέρ Μπουτς Κούλιτζ (Bruce Willis) να χάσει σε αγώνα που είναι να δώσει και τον πληρώνει γι' αυτό. Τελικά όμως δεν τηρείται η συμφωνία και ο μποξέρ σχεδιάζει να φύγει από την πόλη. Αναγκάζεται όμως να γυρίσει μια τελευταία φορά στο διαμέρισμά του για να πάρει μαζί το ρολόι του πατέρα του γνωρίζοντας ότι πιθανώς θα τον περιμένουν εκεί οι εκτελεστές του Γουάλας… Το Pulp Fiction είναι πολλά πράγματα μαζί: είναι κυνικό ευαγγέλιο, είναι ηθικός κανόνας, είναι ξεκαρδιστική κωμωδία, είναι φιλοσοφικό δοκίμιο, είναι ειρωνικό σχόλιο. Μια από τις σπουδαιότερες επιτυχίες του Tarantino κρύβεται στους διαλόγους (οι οποίοι κατά απίστευτο τρόπο παρ’ ότι είναι εντελώς άσχετοι με την πλοκή όχι μόνο δεν είναι περιττοί αλλά σαδιστικά απολαυστικοί). Οι χαρακτήρες του, δεν πέφτουν από τον ουρανό• οι χαρακτήρες του δεν έχουν μεταφυσικές ικανότητες. Είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι. Κάθε ατάκα, κάθε διάλογος καταφέρνει να είναι ιδιοφυής και cool ταυτόχρονα κι αυτό οφείλεται ακριβώς σε αυτή την απλότητα. Στο Pulp Fiction, όπως και στη ζωή, δεν μπορεί να βρει κανείς ήρωες και κακούς. Για τον Tarantino ο ηρωισμός και η κακία είναι έννοιες σχετικές. Πρόκειται για το απόλυτο ευαγγέλιο της ηθογραφίας του υποκόσμου, για μια βλάσφημη Βίβλο και για μια ειρωνική ματιά στη σύγχρονη pulp-trash culture. Η ταινία είναι σπονδυλωτή και βασίστηκε σε ένα εξαιρετικά δουλεμένο σενάριο με μια πολύπλοκη αφηγηματική δομή. Ένας φόρος τιμής σ’ αυτούς που ο ίδιος ο δημιουργός λάτρεψε, τα φιλμ νουάρ, τον Goddard, την Nouvelle Vague, την pulp λογοτεχνία, την 50s αισθητική και τα ασιατικά (δεύτερης διαλογής) φιλμ. Ο Tarantino ξεκίνησε ως υπάλληλος σε βίντεο κλαμπ! Η αγάπη του προς τον κινηματογράφο και το μεράκι του ήταν το σκηνοθετικό του υπόβαθρο. Η τελετουργική επίδειξη της βίας είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της δουλειάς του και μάλιστα ο καρτουνίστικος τρόπος με τον οποίο έχουν αποδοθεί και το γεγονός ότι στους μισούς φόνους που διαπράττονται βλέπουμε τον θύτη και όχι το θύμα σαφώς τείνουν να σαμποτάρουν τον εκφοβιστικό τους ρόλο. Όσοι τον κατακρίνουν απλά δεν τον έχουν καταλάβει. Είναι λάθος να ψάχνεις για βάθος στις ταινίες του, καθώς δεν τις φτιάχνει έχοντας ως κύριο στόχο αυτό. Οι ταινίες του Tarantino είναι σαν το σεξ, δεν θες να τελειώσουν ποτέ. Και απλά το κάνεις δεν αναρωτιέσαι γιατί... Η ταινία έχει τη στόφα των ταινιών που παρουσιάζουν αντοχή στον χρόνο, στην μνήμη μας και ήταν cult από τη ίδια κιόλας στιγμή που βγήκε στις αίθουσες. Είναι αναμφισβήτητα ένας σημαντικός σταθμός στην ιστορία του ανεξάρτητου Αμερικάνικου κινηματογράφου και σημείο αναφοράς πολλών νέων κινηματογραφιστών. Ύμνος για τους «βιντεάδες» σκουπίδι για τους ψευτοκουλτουριάρηδες.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright 2009 The 100 Best Movies Ever Made. All rights reserved.
Free WordPress Themes Presented by EZwpthemes.
Bloggerized by Miss Dothy