SUNSET BOULEVARD – Η λεωφόρος της Δύσης 1950 (Billy Wilder):

Ένα από τα πιο δηκτικά και πικρόχολα σχόλια του Hollywood πάνω στον ίδιο του το μύθο, η «Λεωφόρος της Δύσης», ξετυλίγεται από ένα νεκρό (!) που επιπλέει σε μια πισίνα του Μπέβερλι Χίλς. Η Νόρμα (Gloria Swanson) είναι μια ξεπεσμένη παλιά σταρ του βωβού κινηματογράφου, και ο Τζον (William Holden) ένας σεναριογράφος κυνηγημένος από τα χρέη, που μένει στην εγκαταλελειμμένη έπαυλή της, βοηθώντας την να κάνει ένα δυναμικό comeback στο σινεμά. Αμέσως θα αναπτυχθεί μεταξύ τους μια σχέση ερωτική και αλληλεξάρτησης, που σταδιακά θα τους οδηγήσει στην καταστροφή. Όταν ο Τζον θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί μια νεώτερη κοπέλα, η Νόρμα παρασυρόμενη από το ερωτικό της πάθος, θα αρχίσει τις σκηνές ζηλοτυπίας με έντονες συναισθηματικές εκρήξεις. Με τον καιρό ο Τζον, αρχίζει να νιώθει φυλακισμένος, όμως εκείνη δεν θα τον αφήσει να την εγκαταλείψει έτσι εύκολα. Συνδυασμός μελοδράματος, μαύρης κωμωδίας και φιλμ νουάρ, είναι μια ταινία αξιόλογη σε όλα τα επίπεδα: το σενάριο είναι έξυπνο (απέσπασε Όσκαρ), οι ερμηνείες ειδικά από την Swanson και τον μεγάλο σκηνοθέτη Erich Von Stroheim στο ρόλο του αφοσιωμένου υπηρέτη της είναι εκπληκτικές και η σκηνοθεσία εκφραστική. Εντύπωση προκαλούν και οι στιγμιαίες εμφανίσεις των θρύλων του σινεμά Cecil B. DeMille και Buster Keaton. Οι ήρωες είναι ασταθείς, συναισθηματικά ευάλωτοι. Τους διακρίνει η ανικανότητα, να μην μπορούν να αντισταθούν στα πάθη τους. Η ματαιοδοξία, ο έρωτας, η διαφθορά, που τους κυριεύει τους οδηγεί στην ηθική και ψυχολογική πτώση, με αποτέλεσμα οι εξελίξεις να είναι δραματικές. Μια αριστουργηματική σπουδή πάνω στη παρακμή του Hollywood. Η ίντριγκα του νουάρ και η μεγαλοπρέπεια του μελοδράματος σμίγουν, συνθέτοντας ένα ρέκβιεμ για μια ολόκληρη εποχή κι έναν κινηματογράφο που «έφυγαν» ανεπιστρεπτί. Λίγο πριν η αυλαία πέσει οριστικά, η Gloria Swanson γυρίζει την πλάτη στα πλάνα παλιών επιτυχιών που την κοιτούν περιπαικτικά για να δώσει την ερμηνεία της ζωής της. Έτοιμη πάντα για το ύστατο close up της... Πολύ χαρακτηριστική η τελευταία σκηνή της ταινίας όπου η Νόρμα θαυμάσια μέσα στην τρέλα της φωνάζει στους δημοσιογράφους και τους αστυνομικούς που έρχονται να τη συλλάβουν, «Δεν έχω μεγαλώσει, έχουν μικρύνει οι ταινίες», με την κάμερα από το αρχικό κοντινό πλάνο να αρχίζει σιγά - σιγά να απομακρύνεται, τονίζοντας την απομόνωσή της, στην τρέλα και την μετατροπή της σε βορά των δημοσιογράφων. Ενώ η στιγμή που κατεβαίνει τις σκάλες του σπιτιού είναι, χωρίς υπερβολή, ανατριχιαστική.